สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
(สศช.)
ได้ดำเนินการประเมินผลกระทบจากการพัฒนาประเทศตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติมาตั้งแต่แผนพัฒนาฯ
ฉบับที่ ๘ (พ.ศ. ๒๕๔๐-๒๕๔๔) ซึ่งได้ปรับการพัฒนาสู่แนวคิด คนเป็นศูนย์กลางของการพัฒนา
ทั้งในฐานะผู้มีบทบาทสำคัญในการขับเคลื่อนกระบวนการพัฒนา
และเป็นผู้ได้รับประโยชน์หรือผลกระทบโดยตรงจากการพัฒนา ดังนั้น สศช. จึงได้พัฒนา“ดัชนีความอยู่ดีมีสุข”
เพื่อเป็นเครื่องมือประเมินผลกระทบการพัฒนาที่เกิดขึ้นกับคน ในช่วงแผนพัฒนาฯ
ฉบับที่ ๘ อย่างเป็นองค์รวม ครอบคลุมทุกมิติของการดำรงชีวิต ทั้งสุขภาพอนามัย
ความรู้ ชีวิตการทำงาน รายได้และการกระจายรายได้
รวมทั้งสภาพแวดล้อมในการดำรงชีวิตของคน ทั้งชีวิตครอบครัว สภาพแวดล้อม
และการบริหารจัดการที่ดี และในช่วงแผนพัฒนาฯ
ฉบับที่ ๙ (พ.ศ. ๒๕๔๕-๒๕๔๙) สศช. ได้พัฒนาเครื่องมือในการวัดผลกระทบจากการพัฒนาในด้านเศรษฐกิจ
ได้แก่ ดัชนีเศรษฐกิจเข้มแข็ง และดัชนีชี้วัดการพัฒนาที่ยั่งยืน
เพื่อวัดผลกระทบจากการพัฒนาในด้านเศรษฐกิจและด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
นอกเหนือจากผลกระทบที่เกิดจากตัวคนด้วย